Ogród włoski – XVIII wiek
W XVIII wieku został tu założony ogród geometryczny włoski.
Główna część to ogród ozdobny otwarty na południe z rozległym widokiem na dolinę Wisły. Był to ogród tarasowy. Obok lamusa znajdowała się część północna, oddzielona od niższej murem oporowym, na którym prawdopodobnie była umieszczona balustrada.
Na tarasie niższym znajdowała się część użytkowa ogrodu.
Park krajobrazowy – XIX wiek
Gdy włascicielami Branic zostali Badeniowie budują nowy dwór. Przekomponowany zostaje też ogród. Zostają zachowane główne elementy dawnego ogrodu:główne osie kompozycji, układ tarasowy i staw.
Nowa kompozycja zalożona na trzech osiach, w których oś północ- południe wiązała budynek dworu z widokiem na staw. Wzdłuż tej osi założono przed frontem budynku od strony południowej dziedziniec wjazdowy. Osiowość kompozycji podkreślały symetrycznie zbudowane oficyny (zburzone w latach 60-tych XX wieku)
opracowano na podst. ekspertyzy konserwatorskiej z 1977 roku.